Skrócone wędzidełko podjęzykowe

Częstą przyczyną błędnej artykulacji głoski [r] jest skrócone wędzidełko podjęzykowe (łac. frenulum). Ograniczając ruchomość języka, powoduje nieprawidłowości zarówno

w procesie związanym z jedzeniem (ssanie, rozdrabnianie pokarmu) i artykulacji.

U małych dzieci skrócone wędzidełko podjęzykowe jest jedną z przyczyn trudności

w karmieniu piersią. U starszych dzieci i osób dorosłych objawia się problemami gastrycznymi (nierozdrobniony i nieprzeżuty pokarm) oraz powoduje liczne wady wymowy zwane dyslalią ankyloglosyjną.

​

Wędzidełko „przytrzymuje” język na dnie jamy ustnej, co utrudnia lub wręcz uniemożliwia wypowiadanie takich głosek, jak: [t, d, n, sz, ż, cz, dż, l, r, ś, ź, ć, dź].

Istnieje obiegowa opinia o tym, iż wędzidełko podjęzykowe rozciąga się. Nie jest to prawdą, a próby rozciągania mogą doprowadzić do przerwania go lub nadmiernego rozciągnięcia w czasie terapii bez uzyskania oczekiwanych efektów. Skuteczną metodą leczenia ankyloglosji jest chirurgiczne przecięcie wędzidełka (frenotomia). Zabieg

w znieczuleniu miejscowym wykonuje lekarz i w zależności od sposobu wykonania (skalpel, laser) trwa od kilku do kilkunastu minut.

Po przeprowadzonym zabiegu nie występują zrosty pogarszające ruchomość języka.

Logopeda jest specjalistą, który diagnozuje skrócenie wędzidełka języka i kieruje procesem terapii. Zaleca stosowne ćwiczenia i czuwa nad przebiegiem terapii logopedycznej.

Literatura:

Ostapiuk B., (2015). Postępowanie logopedyczne u osób z dyslalią

i ankyloglosją.”Logopedia”. 655-681. Lublin.